Ψαλμος 23

I rather enjoyed writing this reflection.  The prayer and praise pops into the middle, so there isn’t a separate prayer.

Psa. 23:1 ¶     Ψαλμὸς τῷ Δαυιδ· τῆς μιᾶς σαββάτων.
Τοῦ κυρίου ἡ γῆ καὶ τὸ πλήρωμα αὐτῆς,
ἡ οἰκουμένη καὶ πάντες οἱ κατοικοῦντες ἐν αὐτῇ·
Psa. 23:2     αὐτὸς ἐπὶ θαλασσῶν ἐθεμελίωσεν αὐτὴν
καὶ ἐπὶ ποταμῶν ἡτοίμασεν αὐτήν.
Psa. 23:3     τίς ἀναβήσεται εἰς τὸ ὄρος τοῦ κυρίου
καὶ τίς στήσεται ἐν τόπῳ ἁγίῳ αὐτοῦ;
Psa. 23:4     ἀθῷος χερσὶν καὶ καθαρὸς τῇ καρδίᾳ,
ὃς οὐκ ἔλαβεν ἐπὶ ματαίῳ τὴν ψυχὴν αὐτοῦ
καὶ οὐκ ὤμοσεν ἐπὶ δόλῳ τῷ πλησίον αὐτοῦ.
Psa. 23:5     οὗτος λήμψεται εὐλογίαν παρὰ κυρίου
καὶ ἐλεημοσύνην παρὰ θεοῦ σωτῆρος αὐτοῦ.
Psa. 23:6     αὕτη ἡ γενεὰ ζητούντων αὐτόν,
ζητούντων τὸ πρόσωπον τοῦ θεοῦ Ιακωβ.
διάψαλμα.
Psa. 23:7     ἄρατε πύλας, οἱ ἄρχοντες ὑμῶν,
καὶ ἐπάρθητε, πύλαι αἰώνιοι,
καὶ εἰσελεύσεται ὁ βασιλεὺς τῆς δόξης.
Psa. 23:8     τίς ἐστιν οὗτος ὁ βασιλεὺς τῆς δόξης;
κύριος κραταιὸς καὶ δυνατός,
κύριος δυνατὸς ἐν πολέμῳ.
Psa. 23:9     ἄρατε πύλας, οἱ ἄρχοντες ὑμῶν,
καὶ ἐπάρθητε, πύλαι αἰώνιοι,
καὶ εἰσελεύσεται ὁ βασιλεὺς τῆς δόξης.
Psa. 23:10     τίς ἐστιν οὗτος ὁ βασιλεὺς τῆς δόξης;
κύριος τῶν δυνάμεων, αὐτός ἐστιν ὁ βασιλεὺς τῆς δόξης.

καλος τουτος ψαλμος εστιν!  αγαπω αυτον.  ἡ γη του κυριου!  και το πληρομα αυτης!  οἱ φιλουντες γνωσιν ουδεν γινωσκουσιν.  ἡ γη ου κακη αλλα καλη.  Θεος αυτην εποιησεν και αγαπᾳ.  εποιησεν ουρανον και γην, αορατον και ορατον.  Θεος κυριος παντος.  Ιησους εστιν πρωτότοκος κτισεως και δια αυτου παντα εστιν.  ὑμνογραφος δε ερωτᾳ τίς αναβησεται προς τον κυριον ;   και ειπεν “αθῷος   χερσιν και καθαρος τῃ καρδιᾳ.”  ορθῶ δει λαλειν.  ου δυναται ψευδος ειναι εαν προς κυριον αναβαινειν θελει.  ευλογιαν λημψεται ὁ καθαρος απο κυριου.  τίς ευλογια ; τίς δοθησεται ὁ κυριος ; εαυτον θεος εδωκα.  πως ;  εν ὑιῳ και πνευματι αυτου εδωκα.  Ιησους εαυτον εδωκα ὑπερ ἡμῶν και απεστελλεν πνευμα απο Πατρος προς ἡμας.  μηγά δωρον εστιν!  σκια και τυποι εισιν εν τῃ παλαιῃ διαθήκῃ, ἡ δε αλεθεια εγενετο εν Χριστῳ.

ὁ ὑμνογραφος θελει ὂτι ζητουμεν το προσοπον του θεοῦ.  ουδεν μεν εβλεψεν θεον εγενετο θεος δε σαρξ εν Ιησου Χριστῳ.  δυναμεν εν σαρκι Χριστου, αρτῳ ἡμων, βλεπειν θεον.  ὁ διαψαλμα ἡμας λαλει ὂτι ζητουτων θεον εν μεσῳ ψαλμου εστιν.  λογος ψαλμου.  δίο, Ιησους Χριστος εν μεσῳ ψαλμου εστιν, Ιησους γαρ εστιν προσοπον και εικων θεου.  ζητειν Ιησους εστιν ζητειν προσοπον θεου.  βλεπομεν δε Χριστον εν τελῳ ψαλμου.  ου πορευομεν προς τον κυριον αλλα κυριος προς ἡμας επορευθη!  επορευθη εν Χριστῳ.  ὑψιστος μεν εστιν ὁ κυριος ὡς δε ανθρωπος εγενετο.

τίς εστιν κυριος τὴς δοξης ;
κυριος του σταυρου, αυτος εστιν ὁ βασιλευς της δοξης.